Υπάρχουν 2 λέξεις που είναι αρνητικά φορτισμένες και βρίσκονται καθημερινά στο στόμα πολλών ανθρώπων.
Έχω παρατηρήσει ότι αντιθέτως, απουσιάζουν εντελώς από το λεξιλόγιο όσων θεωρούνται επιτυχημένοι. Σα να μην τους αφορούν.
Όσοι έχουν μάθει να αγωνίζονται για να επιτύχουν τους στόχους τους, δεν τα βάζουν εύκολα κάτω.
Προχωρούν κόντρα στις αντιξοότητες, επιμένοντας, εμμένοντας, μαθαίνοντας από τα λάθη τους, αλλάζοντας κάθε τόσο πορεία, περιμένοντας όταν χρειαστεί, αναθεωρώντας και αναδιαμορφώνοντας τους στόχους τους.
Δεν παραιτούνται με τις πρώτες αναποδιές, ούτε θεωρούν ότι απέτυχαν αν δεν τα καταφέρουν με την πρώτη προσπάθεια. Συνεχίζουν ακάθεκτοι την πορεία τους μέχρι την επίτευξη του στόχου τους, κόντρα σε αναποδιές και εμπόδια που θα συναντήσουν.

Ποια είναι η πρώτη λέξη απουσιάζει από το λεξιλόγιο και το μυαλό ενός επιτυχημένου;
Ίσως τη μαντέψατε.
Η αποτυχία ως έννοια δεν απασχολεί κάποιον αποφασισμένο να πραγματοποιήσει όσα οραματίστηκε.
Δεν βαφτίζει τα (αναμενόμενα για όποιον πράττει) λάθη του “αποτυχίες” εκείνος που γνωρίζει ότι ο δρόμος για την εκπλήρωση ενός μεγαλεπήβολου στόχου ή σχεδίου είναι μακρύς.
Θα κάνει τις απαραίτητες στάσεις για ξεκούραση, περισυλλογή ίσως και επαναπροσδιορισμό των στόχων του.
Ακόμη περισσότερο, δεν αισθάνεται αποτυχημένος σαν άνθρωπος, επειδή δεν κατάφερε να “θριαμβεύσει” με τις πρώτες προσπάθειες.
Συναντώ ανθρώπους που θεωρούν ότι απέτυχαν σε έναν τομέα, πριν καλά-καλά ξεκινήσουν!
Για κάποιο λόγο αναμένουν ότι η εξέλιξή τους θα είναι ιλιγγιώδης. Προσδοκούν ότι θα είναι άριστοι και πρώτοι σε ό,τι καταπιάνονται, πολύ γρήγορα.
Συγκρίνουν συνεχώς τον εαυτό τους με άλλους, πιο επιτυχημένους κατά τη γνώμη τους, χωρίς να εξετάζουν πόσος χρόνος, άσκηση και προσπάθεια κρύβεται πίσω από τη λαμπερή εικόνα.
Θεωρούν ότι οι “επιτυχημένοι άλλοι” είναι πιο ταλαντούχοι, πιο έξυπνοι ή πιο τυχεροί.
Όταν δίδασκα CAD και συγκεκριμένα το σχεδιαστικό πρόγραμμα Archicad που απευθύνεται σε αρχιτέκτονες και διακοσμητές, θυμάμαι μαθητές που απογοητεύονταν με τις επιδόσεις τους.
“Ποτέ δεν θα μάθω να δουλεύω τόσο γρήγορα” έλεγαν, συγκρίνοντας τον εαυτό τους με εμένα – που το δίδασκα – και την ταχύτητά μου!
Κάποιοι είναι σίγουρο ότι θα με ξεπερνούσαν. Κάποιοι άλλοι ήταν φανερό ότι θα τα παρατούσαν.
Οι πρώτοι θα αφιέρωναν τις ίδιες, ατέλειωτες ώρες που αφιέρωσα κι εγώ, θα έσπαγαν το κεφάλι τους να λύσουν προβλήματα που αντιμετώπιζαν, παλεύοντας μόνοι τους για ώρες (και έτσι θα μάθαιναν).
Οι δεύτεροι θα βάφτιζαν γρήγορα τον εαυτό τους ανίκανο, ατάλαντο, ανεπίδεκτο μαθήσεως ή το αντικείμενο πολύ δύσκολο. Πιθανόν γιατί έτσι εκπαιδεύτηκαν να κάνουν στη ζωή τους.
Ο χρόνος που έχουμε “επενδύσει” προσπαθώντας να κατακτήσουμε κάτι είναι αυτός που μας κάνει δεξιοτέχνες κι έμπειρους.
Δεν υπάρχουν εύκολες συνταγές και συντομεύσεις για να φτάσετε σε υψηλό επίπεδο, σε οποιονδήποτε τομέα κι αν δραστηριοποιείστε.

Κι όμως, αυτό υπόσχονται πολλοί αδαείς και απατεώνες, για να πάρουν τα χρήματα αφελών ή τεμπέληδων, αφήνοντάς τους τελικά απογοητευμένους που δεν τα κατάφεραν για ακόμη μια φορά.
Θυμάμαι τα λόγια επίδοξης blogger, όταν μετά από πολύ κόπο είχε καταφέρει να δημοσιεύσει το πρώτο της άρθρο.
“Τελικά χρειάστηκε να καταβάλω πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια και χρόνο απ’ όσο φανταζόμουν και δεν είχα την ανταπόκριση που περίμενα. Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο”.
Παραιτήθηκε από την προσπάθεια πριν καν ξεκινήσει, στερώντας στον εαυτό της έστω μία δεύτερη ευκαιρία!
Διαβάστε το άρθρο: 10 συμβουλές για να μην εγκαταλείψετε τα όνειρά σας!
Ποια είναι άγνωστη λέξη για κάποιον αποφασισμένο να επιτύχει;
Όσοι τελικά συνέχισαν το ταξίδι τους στο blogging, όπως εγώ, καταλαβαίνουν πόσο ανεδαφικές ήταν οι προσδοκίες της!
Ένα άρθρο είναι το απολύτως τίποτα! Είναι η πρώτη, άχαρη, διερευνητική προσπάθειά μας στον κόσμο του blogging. Όπως θα είναι πολλά από τα πρώτα μας άρθρα, που ευτυχώς, ελάχιστοι θα διαβάσουν!
Το πρώτο μας project, ως αρχιτέκτονες, γραφίστες, φωτογράφοι ή κειμενογράφοι είναι αυτό για το οποίο θα γελάμε μετά από λίγο καιρό – και πιθανόν να κρύβουμε.
Αλίμονο αν όλοι οι επαγγελματίες σκεφτόταν έτσι!
Δεν θα υπήρχε κανένας στο επάγγελμα, αφού όλοι θα είχαν παραιτηθεί, αν όχι με την 1η, σίγουρα με τη 5η προσπάθεια!
Έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες από το 90% των “ανταγωνιστών” σας να επιτύχετε σε οποιοδήποτε εγχείρημα.
Τι κάνει αυτό το 90%; Παραιτείται γρήγορα!
Η παραίτηση είναι άγνωστη λέξη για κάποιον αποφασισμένο να επιτύχει.

Γιατί όμως κάποιος παραιτείται;
Επειδή μπορεί! Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος.
Δεν έχει ισχυρά κίνητρα για να συνεχίσει να προσπαθεί.
Έχει άλλες, βασικότερες προτεραιότητες κι επιλογές ή απλώς, δεν θέλει να ξεβολευτεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι θα συναντήσετε ανθρώπους που ενώ έχουν λυμένο το οικονομικό θέμα και θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε τους αρέσει, τελικά δεν κάνουν τίποτα και βαριούνται τη ζωή τους.
Να είστε σίγουροι ότι θα παραιτηθούν με την πρώτη δυσκολία που θα συναντήσουν σε οτιδήποτε καταπιαστούν.
Είτε πρόκειται για επιχειρηματική και επαγγελματική δραστηριότητα, είτε για σπουδές ή ακόμη και για κάποιο ευχάριστο χόμπι, όπως η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου.
Το πιο ισχυρό κίνητρο είναι η επιβίωση.
Αυτό το καταλαβαίνουμε σε δύσκολες καταστάσεις, όταν πολλοί από εμάς εντυπωσιαζόμαστε από τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας.
Άνθρωποι που τα έβγαλαν πέρα σε ασύλληπτα αντίξοες συνθήκες και καταστροφές, προσπαθώντας απλώς να επιβιώσουν, μας δίνουν την απάντηση.
Δεν είναι βέβαια απαραίτητο το κίνητρό μας να είναι η επιβίωση σε ακραίες συνθήκες (όπως ένας πόλεμος, σεισμός, πλημμύρες κλπ.)
Μπορεί να είναι απλώς η έντονη επιθυμία μας να ζήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε ή να εργαστούμε θέτοντας τους δικούς μας όρους.
Για μένα το ισχυρότερο κίνητρο ήταν να κερδίζω χρήματα κάνοντας αυτό που μου αρέσει.
Ήξερα ότι θα ήμουν δυστυχισμένη αν περνούσα τη ζωή μου ασκώντας ένα επάγγελμα που δε μου ταιριάζει και δεν με ικανοποιεί, ακόμη κι αν μου παρείχε πολλά χρήματα και ασφάλεια.
Γνώριζα – γιατί το δοκίμασα για λίγο – ότι δεν θα ήμουν ποτέ χαρούμενη αν δεν είχα τη δυνατότητα να δημιουργώ και να εξελίσσομαι διαρκώς, να δοκιμάζω καινούργια πράγματα και να αποφασίζω εγώ για τον τρόπο που εργάζομαι και για ποιους εργάζομαι.
Τα κατάφερα τελικά, γιατί δούλεψα σκληρά (με ευχαρίστηση και ενθουσιασμό) για χρόνια, μη παρεκκλίνοντας από το στόχο μου και επιλέγοντας σωστούς “δασκάλους” και μέντορες – που ήταν όλοι τους επαγγελματίες, αλλά ταυτόχρονα bloggers και συγγραφείς.
Ένα δεύτερο, πολύ ισχυρό κίνητρο, είναι η φιλοδοξία.
Υγιής συνήθως, αν και σε κάποιες περιπτώσεις υπέρμετρη.
Θέλω να γίνω ο καλύτερος σε αυτό που κάνω – ή ένας από τους κορυφαίους. Θέλω συνεχώς να εξελίσσομαι, να ξεπερνώ τον εαυτό μου, να γίνω εξίσου άξια με εκείνους που τώρα θαυμάζω. Θα κάνω ό,τι απαιτείται για να τα καταφέρω.
Θα δυσκολευτείτε πολύ να εντοπίσετε κάποιον μη φιλόδοξο ανάμεσα στους κορυφαίους σε οποιονδήποτε τομέα. (Κι αν τον εντοπίσετε ανάμεσα σε καλλιτέχνες, θα έχει προφανώς δίπλα του κάποιον φιλόδοξο manager)!
Η υγιής φιλοδοξία, η ανάγκη να προοδεύουμε και να εξελισσόμαστε είναι έμφυτη στους ανθρώπους. Χωρίς αυτή μένουμε στάσιμοι.
Υπάρχουν βέβαια και αλλά σημαντικά κίνητρα για τον καθένα από μας.
Το να βρούμε λύση σε κάποιο πρόβλημα που απασχολεί εμάς ή άλλους ανθρώπους είναι ένα επίσης ισχυρό κίνητρο, που δίνει νόημα στην προσπάθειά μας.
Κάπως έτσι έχουν προκύψει οι σημαντικότερες εφευρέσεις, που πλέον δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτές. Από κάποιους πολύ επίμονους επιστήμονες (αλλά όχι μόνο) που δεν παραιτήθηκαν μέχρι να τα καταφέρουν.
Διαβάστε το άρθρο: Συμβουλευτική Καριέρας ή Business Coaching; Τι θα σας βοηθήσει περισσότερο;
Πόσο εύκολο είναι να διαγράψετε αυτές τις 2 άχρηστες λέξεις από το μυαλό σας;

Το μυστικό για να διαγράψετε αυτές τις δύο άχρηστες λέξεις από το λεξιλόγιό σας είναι η αρχικά η συνειδητοποίηση και στη συνέχεια η αλλαγή νοοτροπίας.
Εύκολο δεν είναι πάντα, σίγουρα όμως δεν είναι ακατόρθωτο.
Έχοντας διδαχτεί πολλά από δασκάλους και έχοντας διδάξει ή ίδια για 12 χρόνια σχέδιο σε μαθητές, σπουδαστές και επαγγελματίες, γνωρίζω πόσο σημαντικός είναι ένας δάσκαλος ή σύμβουλος στα πρώτα μας βήματα για να μάθουμε κάτι σωστά – ή να ξεμάθουμε κάτι που ξεκινήσαμε στραβά.
Το πρώτο που θα μας μάθουν είναι ότι η εξέλιξή μας εξαρτάται κατά κύριο λόγο από μας. Τίποτα δεν κερδίζεται γρήγορα.
Αν εξασκείστε 6 ώρες τη μέρα στο σχέδιο ή στο πιάνο, θα έχετε πολύ πιο γρήγορη πρόοδο από κάποιον που εξασκείται 2 ώρες την εβδομάδα.
Όμως, όσο κι αν εξασκείστε, δύσκολα θα ξεπεράσετε κάποιον που έχει 20 χρόνια εμπειρία, όταν εσείς είστε στην αρχή της καριέρας σας. Είναι λοιπόν λάθος να συγκρίνεστε μαζί του!
Μόλις το συνειδητοποιήσετε αυτό, αυτομάτως η αποτυχία και η παραίτηση αποδυναμώνονται ως έννοιες.
Το δεύτερο που θα μας μάθει ένας καλός δάσκαλος ή σύμβουλος είναι ότι οι “αποτυχίες” και τα “λάθη” είναι τα πολυτιμότερα μαθήματα. Φτάνει να μην επιμένουμε να τα επαναλαμβάνουμε.
Δεν μαθαίνουμε πολλά αν όλα μας έρχονται εύκολα, αντιθέτως, διδασκόμαστε από τις δυσκολίες.
Ξέρουμε τι πρέπει να αποφύγουμε (και δύσκολα το ξεχνάμε) ή μαθαίνουμε πώς να χειριζόμαστε καλύτερα, ό,τι μας ταλαιπώρησε κάποτε: τον ζόρικο πελάτη, ένα δύσκολο project, τον ασυνεπή συνεργάτη κλπ.
Ένα τρίτο, πολύ σημαντικό βοήθημα που μας παρέχει ένας δάσκαλος είναι η ενθάρρυνση να συνεχίσουμε και η επιβεβαίωση ότι ακολουθούμε τη σωστή πορεία.
Η παραίτηση γίνεται η έσχατη λύση, αφού εξαντλήσουμε κάθε πιθανή προσπάθεια. Τις περισσότερες φορές, αυτό που χρειαζόμαστε είναι διαλείμματα, ξεκούραση και ανασύνταξη των δυνάμεών μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν θεσπισμένες ημέρες αργίας και διακοπών, για να παίρνουμε τις αναγκαίες ανάσες που χρειαζόμαστε.
Προσοχή!
Το να αλλάξουμε πορεία ή επάγγελμα, διοχετεύοντας σε κάτι νέο τις δυνάμεις και την εμπειρία μας δεν ισούται με παραίτηση.
Η αλλαγή των επιθυμιών μας και ο επαναπροσδιορισμός των στόχων μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι κάτι ανθρώπινο και απολύτως υγιές.
Αν το κάνουμε όμως αυτό κάθε τόσο, απογοητευμένοι από το προηγούμενο εγχείρημά μας, τότε κάτι δεν πάει καλά. Θα πρέπει να το εντοπίσουμε και να το διορθώσουμε.
Διαβάστε το άρθρο: Πριν τα παρατήσετε, απλώς, κάντε ένα διάλειμμα!
Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε οπωσδήποτε κάποιον δάσκαλο ή σύμβουλο για να επιτύχουμε;
Όχι απαραίτητα.
Προσωπικά, θεωρώ πολύ πιο εύκολο να πάρω τις σωστές βάσεις από κάποιον δάσκαλο ή ειδικό και να συνεχίσω μόνη μου να εξασκώ, να εξελίσσω και να τελειοποιώ ό,τι διδάχτηκα.
Όπως ανέπτυξα παραπάνω, ένας δάσκαλος ή σύμβουλος μας βοηθά να μάθουμε κάτι σωστά, από την αρχή, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο, μας κρατάει σε επαφή με την πραγματικότητα, ώστε να μην έχουμε ανεδαφικές προσδοκίες και μας ενθαρρύνει να συνεχίζουμε.
Κάποια στιγμή γινόμαστε εμείς οι καλύτεροι δάσκαλοι και σύμβουλοι του εαυτού μας – και ίσως και άλλων ανθρώπων!
Μάνια Μαυρίδου
Οκτώβριος 2023
υ.γ.
Αν χρειάζεστε συμβουλές, ενθάρρυνση, σωστό σύστημα και έξυπνες στρατηγικές για να είστε πιο αποδοτικοί και να επιτύχετε τους στόχους σας, μπορώ να σας βοηθήσω.
Δείτε τι μπορείτε να πετύχετε με την συμβουλευτική καριέρας ή το business coaching.
Θέλετε να διαβάζετε κι άλλα άρθρα όπως αυτό;
Εγγραφείτε στο newsletter του Successful blog.
Μπορείτε να μοιραστείτε το άρθρο εφόσον σας άρεσε και πιστεύετε ότι θα βοηθήσει κι άλλους, κάνοντας κλικ στα εικονίδια.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή και οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου της ιστοσελίδας (ακόμα και με αναφορά της πηγής με ενεργό σύνδεσμο) χωρίς έγγραφη άδεια.
Νόμος πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1993.
0 σχόλια